Corrían los años 70 Marín. Mis recuerdos

Caxú Molinet Barreiro©

Ay! deste
calor
tan horrendo
que non me deixa
ser feliz.
Ay! de esta vida
ingrata,
eu tan sò quero
sonrir,
e non sofrir
pra poder
ser asi feliz.
Eu non quero
tristezas
nin penas,
tan so teño
unhas ganas
inmensas
de fechar
os oios,
e de non ver
"sofrir"
a meu
amor.
Unhos dicen
que es Dios
o que lles 
fai sofrir,
outros 
dicen
que non é
e outros
falando dicen
que son as cousas
que se presentan
asì.
Mais eu
digoche
que é
unha vida
ingrata,
pra unhos
mais
que pra outros,
onde todos
quereimos ser
felices.
As circunstancias
ingratas,
ingratas circunstancias,
porqué non nos
deixais vivir en paz,
¿porque teñedes
que ponernos
tropiezos
que nos
non queremos?
¡Deixarnos
vivir 
en paz!
¡que xa esta ben
de tanto sofrir!
Xa hemos aprendido
la lección
do que es vivir!.
Vida ingrata
 llena de tristezas,
 penas
 y agonías, 
alergias, 
enfermedades, 
guerras, 
socavones 

y badenes.