Entradas

Mostrando entradas de 2016

Decoraciones navidad recuerdos de mis padres

Imagen
ENTRE TONOS DORADOS Y VERDES SON LOS TONOS DE PEQUEÑOS RECUERDOS DE NAVIDADES  VIVIDAS CON VOSOTROS DOS Este es un pequeño recuerdo del que quisiera poder relatar  por orden cronologico, pero en mi memoria  se entre mezclan pequeños retazos de navidades pasadas  y de los lugares vividos en otros lares.  Tonos dorados que rememoro  viendo en mi mente tal como si fuese hoy  como si vosotros dos mis luceros estuvieseis presente   recuerdo cuando ibamos  al campo tanto en Mallorca como aqui para coger  musgo, que en el bajo de Palma, donde estaba  en limonero y el naranjo, cojiamos  el verdin que salia  en la tierra para poner  en el belen, cuando íbamos al campo  y cojiamos  hojas y piñas que tú luego pintabas  de dorado para colacarlas en un centro,  remembranza que siempre me acuerdo de ella  pero al llegar estas fechas se agudiza mucho mas,  por ello he comprado  piñas para pintar que no se cuando lo hare  pero no he encontrado 
Imagen
HOY  25 de diciembre del 2013 INCONSCIENTEMENTE ME HE ACORDADO DE VOSOTROS.  Hoy en misa, me he acordado de otras Navidades pasadas, que al ver las familias al completo, rememoraba los pensamientos de que me gustaria poder estar en misa con mis padres, mi marido y mi niña, pero por unas circunstancias o por otras no ha podido ser. Unas veces cuando le daba la ansiedad a él o los cólicos nefríticos, o sino por su madre o por la enfermedad de mi madre, y por no vivir mas cerca de mis padres, la celebracion de la Eucaristía de la Navidad y Reyes y de la Sagrada familia, siempre solas mi niña y yo y la ilusión se quedo atras, tan solo en una ilusion. ..... Hoy parte del dia bien, hasta las ocho y media de la tarde, entre el mal estar de los ojos por la alergia, ya que estuvo lloviendo hasta las seis de la tarde mas el viento, fueron propicios para las esporas de los hongos, mas una sensacion en el estomago de como si lo tuviera hinchado y puede que inconcientemente me acordara de mi

Recuerdo las noches Buenas que celebramos con mi hermana y mis sobrinos de pequeños 2018

Imagen
Recuerdo las Noches Buenas que celebrabamos todos los años cuando estaba soltera, cuando nos reuniamos todos, mi hermana, mis sobrinos que eran pequeños, mis padres, mi padre ayudaba a mi madre en la cocina, mientras tanto,yo ponia la mesa comoo todos los domingos,cuando venian a comer, pero ese día era especial y sigue siendolo todavía, aunque ellos falten, y todo sea distinto. Un año mi padre habia realizado para que jugasen mi sobrinos y en especial mi sobrina, una casita de madera  para que se pudieran meter dentro, al dia siguiente por Navidad mi sobrino, que twndria unos tres años, pregunto que como pudo meter la casita dentro de la casa si nadie le abrio la puerta, ymsi no hay ninguna chimenea mis padres y mi hermana le dijeron que entro por la galeria pero el no se convencio del todo, entonces mi madre ese dia, que ellos vinieron a comer,  en un momento que el estaba distraido saco una,bolsa con los regalos que papa Noel les habia dejado aqui, los dejo en la entrada llamo al t

DIARIO DE MI ADOLESCENCIA

Imagen
Hace unos meses intente poner en orden mi diario de cuando era adolescente pero entre tanto  lio de pensamientos, sueños, ilusiones y realidad además de muy poca ilusión por transcribirlo que lo deje, ahora me lo he replanteado pero esta vez sin fijarme en el. Redactarlo por orden de memoria sin fechas cronológicas, poniendo en orden mis sueños,ilusiones y pensamientos. Nos vinimos a vivir a Cartagena en 1973, nos instalamos en las casas de marina de suboficiales que están ubicadas el Paseo Alfonso XIII, me inscribieron el colegio de las Adoratrices, allí realice el curso de Secretariado, me acuerdo de cuando realizaba primero de secretariado  rememoró los nombres de algunos de las monjas, la que me daba mecanografía se llamaba Sor Elena además de dicha asignatura impartía clases de religión , y taquigrafía , lenguaje,Sor Rosario, cuando iba a segundo quitaron el secretariado y pusieron en su ligar Auxiliar Administrativo y Auxiliar de clínica. En ese periodo estando en las casas de m
Imagen
Caxu Molinet Barreiro No es porque no quiera que si iré sino que es por  las circunstancias en las  que me encuentre se que mi media naranja  más de una vez de las que le dio  uno de los cólicos fuertes  todos los años siempre me ha dicho que fuera a visitar a mis padres o a mi progenitor porque sabía y sigue sabiendo  en el fondo que estoy sufriendo  porque quiero ir  el siempre me ha animado  cómo quitándose importancia  a lo suyo aunque yo quisiera dividirme en dos para estar  con ambos o bien tenerlos a todos conmigo hay quien aconseja  con buena intención  sin saber  cómo se encuentran  los que moran   en una casa ni como se encuentra el ama de dicho lar  parece que es como si supiesen   de que ella mo quiera ir o de que no supiera lo qie tiene que hacer  o de cual es su sentir esa es la impresión  que le da una pero es porque no han visto a la pareja de dicho ser cuando le da los cólicos  que gracias a Dios  de momento no le han dado y

Dedicada Jorge y Cosas Abuela Cris,2016

Imagen
Dedicada en especial a mi familia Jorge Barreiro Pazos Cosas Abuela Cris En dos pueblecitos  de la villa  de Pontevedra  llamados Marin  y Vigo se encuentran   dos casas una en el barrio de Chapela en Vigo la otra en la calle Calvo Sotelo  en sus jardines se posó una mariposa de color rosa  padtel en uno de sus jazmines  esclamando para si ella  ¡es tan bello ese jazmin con su peculiar  aroma que sin dudar  iba jugueteando y se puso a vola r de vez en cuando  se iba parando  de flor en flor para descansar  más allí donde se posaba  dejaba perfumes de mil y un olores  al haberse posado  en cada una   de tan bellas flores  frutales  de ambos jardines  pero en ambos lares  lo que moraba en en ellos era una familia muy unida co mucha pasión   cada una  con dos preciosas  flores  plantadas  con una semilla especial  y con mucho cariño amor y esmero  que con el tiempo se convirtieron en una de ellas  en dos princesas  muy especiales a la par  que bondadosas  cariñosas  rubia con ojos azules

Conversaciones con Dios 1980.// castellano/gallego Caxú (c)2016

Imagen
💜💜💜💜 Muchas veces he querido he  estado hablando con Dios mas no tuve respuesta  pero se que me ha oido  observado ademas de escuchado  asi como esos dias en los que yo necesitaba un consejo consuelo  una respuesta a mis dudas junto a mis conversaciones  se que me entiende  comprende y que alguna vez puede que le haya fallado  mas se que Él me ha perdonado  que si he mentido  engañado a alguien  Él sabe que lo hice sin darme cuenta o para no hacer daño a esa persona ya que al hacerlo  luego no me siento bien  al darme cuenta le pido perdón a Él se que me ha comprendido  y perdonado. 💗💗💗💗 Moitas veces eu quería  estado falar con Deus pero non houbo  resposta  pero eu terme oído  observado ademais oído  así como os días onde eu precisaba asesoramento  reconfortante  unha resposta para as miñas dúbidas xunto con miñas conversas  me entende  inclúe e sempre pode considerar  que fallou Él é máis me perdoou  se eu mentir  enganou alguén eu non sabía me ou só a facer danos a esa pers
Imagen
Caxu Molinet Barreiro 🌼 🌼 🌼 🌼 🌼 🌼 Nos meus poemas son escritos meus sentiientos , eo que eu sinto máis dun día soñei , os meus pensamentos , anhelos e noites sen durmir . meu día día , meus poemas , Son como un diario para min ; en que I caber poesía , ás veces en prosa e outras rimas , ou rima asonanante , conta os feitos ocorreu na miña vida , narrando as palabras orella opinións , interpretacións errónea , eu xa oín contar aos outros meu , tamén contan neles , miñas tristezas e as miñas alegrías . os meus poemas , miñas historias e historias tomando los a realizar por escrito, como , levando-os editar e publicar Internet , a través da miña parede ou a miña blogger , é un dos meus moitos wishful thinking eu deixei feito. miña fe , miña esperanza é o que eu puxen en noso Señor , el cre en min , é que quen sabe falo a verdade , e que nunca vou ter que decepcionar . Caxú © ® 2015 🌼 🌼 🌼 🌼 -Castellano - En mis
Imagen
Tardes tristes  de otoño para una pareja que en su pubertad  en el colegio se conocieron y se enamoraron para toda la eternidad con un amor único y un gran corazón que sus sueños eran estar unidos para toda la vida  formando una familia Rafa y Nieves. Tardes grises tristes de otoño  para ambos,  para no recordar  los dias tristes que pasaron con una de sus princesitas,  la mas pequeña de las dos mellizas, para olvidar  la enferdad que un dia se la llevó  despues de haber estado lidiando contra  dicho mal  cinco latgos años. Tardes para querer soñar  que estan los cuatro juntos sin ninguna enfermedad, Y soñar que están los cuatro felices viviendo alegres  y en armonia. Cuando a su pequeña reina le diagnosticaron  desde bien pequeñita  cuando tan sólo era un bebé  con dos meses de vida, decidieron formar  una asociación para ayudar a conseguir financiar  las becas de dicha enfermedad para así poder financiar  las becas para encontrar  una cura y un medic

Cabalgando como un jinete

Imagen
Montando na area como un cabaleiro  vai miña alma .- Buscar un lugar para aliviar a súa dor a vontade trota galope trote trotando está camiñando sen parar. moitos máis desexo chegou seu fogar está con fame para máis mar. praia de area branca con augas claras e multa cristal. con cheiro a terra mollada, con orballo caeu primeiras horas mañá. paisaniños con coches seus  con bois preparado para arar  pallozas cheos tan fina paixa e feo están superlotadas cheiro de froitas recóllense no momento  cheiro de herba fresca xuntos con auga perfume pulverizado pola mañá. cando vou recibir? Está a pensar cabaleiro. na casa, a terra onde naceu  fogar onde viviu  que é onde os seus primeiros pasos e onde   eu vivín primeiros  anos fogar onde estaban os seus paisaniños e hirmans outra familia e amigos. para dicir canción ritmo para chegar  falta! lonxe escoitou un murmurio  de voz dicindo que a parella é precisa pouco moy para chegar repousa unha pouco que vaiste cansativo! mire para atrás observa t
Imagen
Marin Me dixo para estar aquí Eu dixen que si, miña alma eo meu corazón Eles quedaron cegados vostede pero algo dentro de min algo me dixo non podía estar máis contigo Tiven que saír lonxe de ti tomando un curso indefinido Eu fun aínda  Lo coa ilusión  esperanza velo de novo outro verán fun do seu lado co corazón xogo na man a alma angustiada mirando cara diante  estar ao seu lado. día iso me fixo eterna  eles permanecen  tal pero para acurtar Eu escriba fermosos  pensamentos  transformado na deliciosa poesía Están emerxendo das profundidades  meu ser  de xeito que noite día  Non facer longa deixei de chorar por ti, eu asumir así eu puiden levalo dentro de min corazón, manter o anhelo  de estar todos xuntos, amigos e familiares, que son ambos como con aqueles que non fan son,  e do noso lado  tamén tomo  nunha urna  no meu pequeno gran corazón. Marín me dijiste quédate aquí

Añoranza es//saudade é 2016

Imagen
Caxu Molinet Barreiro Saudade é .. . quero desexar unha persoa animal ou cousa  que tiña que separar dúas razóns tanto doloroso pero diferentes diferentes  porque sabe que xa non volveras para recuperar a distancia cauaa ou que morreu  é preferible amar  lembrar momentos aqueles feliz que gastou con eles ou un ente querido  a que fixo feliz e a tempo que non deixe  lamentar  ou sufrir  para non lamentar lamentar é ... amar  unha persoa con todo o seu amor  con todo o seu poder non se esqueza tan bo catiñosa maravillosa persoa  que estaba aínda é para vostede é como si tivese estado con Xesús creador da serie con toda esa evicacion é . ~~~~~~~~~💜💜💜💜💜~~~~~~^^ Añoranza es... querer desear a un persona animal o cosa de la cual te tuviste que separar  por motivos diferentes ambos  dolorosos  pero diferentes porque sabes que ya no los volveras a recuperar a cauaa de la distancia o por que  falleció  es preferible amar recordar aquellos momentos felices que pasaste con ellos o con tan q
Imagen
BUSCANDO LA PAZ DE ESPÍRITU Un hombre viajó a Chelm a fin de pedir consejo al rabino Ben Kaddish, el más sabio de todos los rabinos del siglo XIX y quizás el noodge más importante de la Edad Media. “Rabino”, preguntó el hombre, “¿dónde puedo encontrar la paz?” El jasid lo miró y dijo: “¡Rápido, mira detrás de ti!” El hombre dio media vuelta, y el rabino Ben Kaddish le dio en la nuca con un candelabro. “¿Te parece suficiente paz?”, le dijo ajustándose su yarmulke. En esta parábola se hace una pregunta absurda. No sólo es absurda la pregunta, sino también el hombre que viajó a Chelm para hacerla. No es que estuviera muy lejos de Chelm, pero ¿por qué no se quedó dónde estaba? ¿Por qué fue a molestar al rabino Ben Kaddish? ¿Acaso el rabino no tenía suficientes problemas? La verdad es que el rabino estaba hasta la coronilla de este tipo de graciosos, que iban a verlo sólo porque una tal señora Hecht  mencionó su nombre en un juicio de paternidad. No, la moraleja de este cuen
Imagen
Estaba escrito en la pared  de una pequeña iglesia en los Pirineos: “Señor, que esta vela que acabo de encender sea luz y me ilumine en mis decisiones y dificultades. Que sea fuego para que Tú quemes en mí el egoísmo, el orgullo y las impurezas. Que sea llama para que Tú calientes mi corazón y me enseñe a amar. No puedo quedarme mucho tiempo en Tu iglesia pero, dejando esta vela, un poco de mí mismo permanece aquí. Me ayuda a prolongar mi oración en las actividades de este día. Amén” Amazon shared from Maktub (Spanish Edition) by Paulo Coelho
Imagen
Baby Consuelo había salido con el dinero justo para llevar a su hijo al cine. El muchacho estaba muy animado, y a cada momento preguntaba cuánto tiempo tardarían en llegar. Al parar junto a un semáforo, vio a un mendigo sentado en la acera, sin pedir nada. -Dale todo el dinero que llevas -escuchó que le decía una voz. Baby argumentó que le había prometido a su hijo que lo llevaría al cine. -Dáselo todo -insistió la voz. -Puedo darle la mitad, mi hijo entra solo, y yo lo espero a la salida -dijo ella. Pero la voz no quería discusión. -Dáselo todo. Baby ni tan siquiera tuvo tiempo de explicárselo al niño: paró el coche y le dio todo el dinero que llevaba al mendigo. -Dios existe, y usted me lo ha demostrado -dijo el mendigo-. Hoy es mi cumpleaños. Estaba triste, avergonzado de estar siempre pidiendo. Entonces decidí no pedir nada y pensé: si Dios existe, me hará un regalo.
Imagen
El joven Akira era el encargado de ir a buscar el agua fresca que se bebía en la casa-escuela del maestro Oé. Todas las mañanas acudía a la rica fuente que nacía al pie de la colina, a veinte minutos de distancia. Para la tarea, se había hecho con dos grandes vasijas de barro que mantenían el agua fresca todo el día. Los dos botijos colgaban de los extremos de un recio palo que, colocado a lo largo del cuello, le permitía llevar hasta trece o catorce litros sin mucho esfuerzo.Pero resulta que una de las vasijas tenía una grieta por la que se escapaba parte del agua y, al final de cada trayecto,sólo llegaba la mitad del contenido.Durante los dos últimos años, ésa había sido la dinámica: Akira iba temprano a la fuente, llenaba los dos recipientes y regresaba sólo con una vasija y media de agua.El botijo perfecto estaba muy orgulloso de sus logros; durante todo ese tiempo había llevado toda el agua que le permitía su contenido. Pero el botijo roto estaba triste y avergonzado de su propi

No me pidas perdon Caxú (c)2014

Imagen
NO ME PIDAS PERDON .- Nò  me pidas perdón, no, no me lo pidas, porque el perdòn no se compra, ni se vende. .- Para que te perdone,  tienes que lograr muchas cosas. . - Hay veces que se perdona,  y núnca se puede olvidar,  el daño que le has causado  a la persona que te quiere. .- Tienes que olvidar a la otra persona, y quererme tan sòlo a mí, así yo te perdonaré,  tratando de olvidar  el daño que me causastes.  .- Porque el perdón no se compra con dinero, tampoco se compran, ni se venden las promesas, todas aquellas promesas de amor  que me hicistés, porque no son objetos. . - Tampoco el amor no se compra con engaños, ni con monedas, el amor no se vende asi como si nada, el cariño se consigue con sinceridad,  amor, cariño y comprensión
Imagen
Aunque hablara las lenguas de los ángeles, si no tengo amor, nada. Aunque tuviera el don de profecía, y conociera todos los misterios; aunque tuviera plenitud de fe y pudiera trasladar montañas, si no tengo amor, nada. Aunque repartiera todos mis bienes a los pobres, y entregara mi cuerpo a las llamas, si no tengo amor, nada. PORQUE EL AMOR, EL AMOR, EL AMOR, ES PACIENTE, ES SERVICIAL; NO ES ENVIDIOSO, NO SE JACTA, NO SE ENGRÍE; ES DECOROSO; NO BUSCA LO SUYO; NO SE IRRITA; NO TOMA EN CUENTA EL MAL, NO TOMA EN CUENTA EL MAL; NO SE ALEGRA DE LA INJUSTICIA; SE ALEGRA CON LA VERDAD. TODO LO CREE. TODO LO EXCUSA. TODO LO ESPERA. SOPORTA TODO, SOPORTA TODO. PORQUE EL AMOR, EL AMOR, PORQUE EL AMOR, ES DIOS, ES DIOS, ES DIOS. En su Primera Carta a los Corintios, tras haber explicado, con la imagen del cuerpo, que los diferentes dones del Espíritu Santo contribuyen al bien de la única Iglesia, Pablo muestra el “camino” de la perfección. Éste, dice, no consiste

Imágenes con y sin poesías dedicadas a mi hija 1

Imagen
Imagen
Un hombre malo, al morir, se encuentra un angel a la puerta del infierno. El angel le dice: -Basta con que hayas hecho algo bueno en esta vida, y eso te ayudara. El hombre responde: -Nunca he hecho nada bueno en esta vida. -Piensa bien -insiste el angel. Entonces, el hombre recuerda que, una vez, mientras andaba por un bosque, vio una arana en su camino, y la rodeo, evitando pisarla. El angel sonrie y un hilo de arana desciende de los cielos, permitiendo que el hombre suba hasta el Paraiso. Otros condenados aprovechan para subir tambien. Pero el hombre se gira y empieza a empujarlos, pues tiene miedo de que el hilo se rompa. En ese momento el hilo cede, y el hombre cae de nuevo al infierno. -Que pena -el hombre oye decir al angel-.Tu egoismo transformo en mal lo unico bueno que has hecho.
Imagen
Algo me decía que faltaba poco para dicho día. Tan solo queda un díía alma mía de momento quiero que este mensaje te "llegue al cielo" mañana sera el día y te mandare otra poesía. Para siete años y dos meses y un día que te fuiste para no sufrir mas, ahora estoy tranquila, feliz porque ya no sufres.  No me hace falta contarlos  ya que en mi corazón y en mi mente lo llevo grabado así como tu imagen tus palabras tus consejos todos ellos  guardados dentro de un pañuelo de oro envueltos los llevo ya se que no es ni es el mes  ni hace el año pero algo dentro de mi  cada semana en  la víspera de tan día señalado me lo recuerda junto con los sueños durante esos días  hasta el veintiséis,  siete noches sueño contigo  el resto del año anhelo estar contigo,  con papá y con mi hermana, pero ni tu ni el pasado pueden retornar  teniendo que conformar con soñar contigo mamá. Te quiero madrecita mía Caxú © ® 2015

HISTORIAS DE RAFAEL SANTANDREU QUE ME GUSTAN. EL CONDUCTOR ALTERADO

Imagen
 En la «Historia de un conductor alterado», Rafael Santandreu  nos describe a una persona que eleva sus deseos al nivel de exigencias, de necesidades, de «deberías». Este conductor alterado exige sobre sí mismo, sobre los demás y sobre el mundo cosas tales como que no existan atascos de tráfico, que la gente sea en todo momento amable y educada, que siempre haya sitio para aparcar, que no existan las grúas que le lleven el vehículo al depósito o que él mismo no tenga nunca fallos... Y el mundo al no cumplir con sus expectativas, le produce un gran malestar, le enfurece o entristece, y le acerca al «iluso diluso», al iluso desilusionado, esa persona demasiado exigente con la realidad. En ese sentido parece comportarse como un niño egocéntrico. Parece decir: «¡El universo debería girar en la dirección que yo dicto!». LA HISTORIA DEL CONDUCTOR ALTERADO  7.45 de la mañana. Era la tercera vez que sonaba el despertador y Eusebio, ahora sí, abrió los ojos dispuesto a levantarse de la c