Cabalgando por la arena como un jinete va mi alma. 2013, diciembre,21

ABALGANDO COMO UN JINETE
 .- Cabalgando
Por la arena,
como un jinete,
va mi alma.
Montando na area

como un cabaleiro

 vai miña alma

.- Buscar un lugar

para aliviar a súa dor

a vontade trota galope trote

trotando

está camiñando sen parar.

moitos máis desexo chegou

seu fogar está con fame

para máis mar.

praia de area branca

con augas claras e multa

cristal.

con cheiro a terra mollada,

con orballo caeu primeiras horas

mañá.

paisaniños con coches seus

 con bois preparado para arar

 pallozas cheos tan fina paixa

e feo están superlotadas

cheiro de froitas recóllense

no momento

 cheiro de herba fresca xuntos

con auga perfume pulverizado

pola mañá.

cando vou recibir?

Está a pensar cabaleiro.

na casa, a terra onde naceu

 fogar onde viviu

 que é onde

os seus primeiros pasos e onde

  eu vivín primeiros

 anos fogar

onde estaban

os seus paisaniños

e hirmans outra familia

e amigos.

para dicir

canción ritmo para chegar

 falta!

lonxe escoitou un murmurio

 de voz

dicindo que a parella é

precisa pouco moy

para chegar

repousa unha pouco

que vaiste cansativo!

mire para atrás

observa todo xeito cams

 viaxe

vai rapidamente que aos conta

 e ou a falta alcance isa terra par che

que tanto ansían terra linda isa

belas ambos enfeitiza

 amor

luar que tanto ansían

e tanto perder!

olle para todos ou

 cams estrada

 viaxar vai logo entender

 iso é só o que precisa

para se recuperar.

mira como está preto ou no mar

 ven a vostede o cheiro do mar

 aroma de froitas frescas

flores de azar para mollada terra

xa é campaniñas chamada

 oyen como da igresia

 onde é ou fogar teu!

esscoita Tambe

 gaitas de foles soou

 como alma exulta que mina

 o dúo tamén se alegra

porque esixe

menos chegar pra!

máis e millo son ouvidas

contacto próximo

 así como campaniñas

 con gaitas de foles

 miña da terra

non se oe cantar diante

galegas

como cantigas

como tambén

 é

 muñeiras xente a bailar

como Mina da terra

que se alegran o corazón

 meu dentro do meu escoita-se

o son alegre con tal

 así toc toc

meu corazón vai dun centenar

 por hora de emoción

por estar na miña casa.

💝💝💝💝💝💝💝💝💝💝💝💝💝💝

Cabalgando  por la arena

como un jinete va mi alma

.- Buscando un lugar

para calmar su pena

A galope va trota que trota

trotando

cabalgando va sin parar.

.- Cuántas más ganas tiene de llegar

a su lar mas lejos se le antoja su mar.

.- Playa de arena blanca

y fina con aguas transparentes

cristalinas.

Con olor a tierra mojada,

con el rocío caído a primeras horas

de la mañana.

.- Paisaniños con  seus carros

 con bueyes preparados para arar

 as pallozas repletas de paixa fina

e heno que están  a rebosar.

.- Olor a fruta recién cogida

 aroma a hierba fresca junto

con perfumes del agua del roció

de la madrugada.

.- ¿Cuándo voy a llegar? Va pensando el jinete.

En su hogar la tierra donde nació

 el lar donde vivió

 que es donde dio

sus primeros pasos é donde

  vivió os primeros años. Lar donde quedaron

 os seus paisaniños seus

hirmans é demás familia e amigas.

¡Decirle canto tempo le falta para chegar!

.- Allá a lo lejos se oye una voz susurrar

que a la par diciéndole está

¡ te falta moy poco para chegar

descansa un pouco que vaiste agotar!

¡ Mira hacia atrás

observa todo el camino que levas

 recorrido

pronto te darás  conta de que é pouco

o que che falta par alcanzar isa terra

que tanto anhelas isa terra bella

hermosa que tanto  encandila

 enamora

ese luar que tanto añoras

  é que tanto echas de menos!

Mira todo  o camino que levas

 recorrido pronto te darás cuenta

 de que es poco lo que te falta para alcanzarla.

.- ¡Mira que cerca de ti está o mar

 llega hasta ti el olor a mar

 aroma de fruta fresca

flores de azahar a terra mollada

xa se  ollen  tocar as campaniñas da igresia

 onde  está o teu lar! Tamben se oyen

 sonar as gaitas que a miña alma alegran

 a la par que también se alegra

porque que  falta  menos pra chegar!

.- Cada vez se oyen maís cerca tocar

 as campaniñas junto con as gaitas

 da miña terra

allá enfrente oyen se  cantar

as càntigas galegas como tamben

 se ve

 a xente bailar as muñeiras da miña terra

que a meu corazón alegran. Dentro de mi oyese

sonar con alegre son un tan

 tan toc toc

es mi corazón que va  cien

 por hora de la emoción

por estar en mi hogar.

Caxú © ® ™ 2013




Comentarios

Entradas populares de este blog

Corrían los años 70 Marín. Mis recuerdos

Fotos digitalizadas 2024 arte AI y fix

2024 todos mis montajes y dibujos 20024